ΕΛΛΗΝΑ ΖΗΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ

 

Ελληνα αδελφέ μου αυτό που είπε ο Γιάννης Ρίτσος 'οτι, "Δεν φτάνει να αγαπάμε την ειρήνη και τον άνθρωπο. Πρέπει ν'αγωνιζόμαστε γι αυτόν" είναι γεγονός ότι όλος ο πλανήτης το θεωρεί απόλυτα σωστό. Παρ'όλο ότι όλοι το θεωρούν σωστό δυστυχώς ελάχιστοι είναι αυτοί που το κάνουν πράξη.

Γιατί άραγε; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει; Προσωπικά πιστεύω ότι κυρίαρχα εμπόδια είναι ο φόβος, το προσωπικό συμφέρον και οι πεποιθήσεις. Πως δημιουργούνται όλα αυτά τα εμπόδια; Φυσικά από τις σκέψεις, οι οποίες προέρχονται από το υποσυνείδητό μας και που εν συνεχεία φιλοξενούνται από το συνειδητό μας. Αν αυτές οι σκέψεις προέρχονται από τον Χριστό που έχουμε μέσα μας τότε δεν μιλάμε για αγώνα. Μιλάμε για την δύναμη της αγάπης που είναι η κόλα του Σύμπαντος. 

Αγάπη

Και όταν γράφω αγάπη, εννοώ την ανιοδιοτελή αγάπη που το μοναδικό της κίνητρο είναι να φέρει την ειρήνη, την αρμονία, την ισοροπία, την γαλήνη και την χαρά. Η αγάπη είναι ένα συναισθηματικό και πνευματικό καταφύγιο που αναπτύσσεται από βαθιές συνδέσεις, σεβασμό και φροντίδα για τους άλλους και τον εαυτό σου. 

Γίνεται μέσω ενεργειών όπως η ευγένεια, η ενδιαφέροντας, η αφοσίωση και η συμπόνια. Αυτό σημαίνει να είσαι ευγενικός, να ακούς ενεργά, να εκφράζεις την εκτίμησή σου και να παρέχεις στήριξη όταν χρειάζεται. Επιπλέον, να θυμάσαι πως η αγάπη προς τον εαυτό σου είναι εξίσου σημαντική με την αγάπη προς άλλους. Να φροντίζεις τον εαυτό σου με τον ίδιο σεβασμό και αγάπη που δείχνεις σε άλλους.

Αυτή είναι και η ασπίδα μας ανάμεσα στους ανθρώπους. Όπου με τον χρόνο χρήσης της δεν θα την χρειαζόμαστε πλέον την αγάπη σαν ασπίδα γιατί θα έχουμε γίνει εμείς η αγάπη.

ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Θα ξεκινήσω με μια πραγματική ιστορία ενός ανθρώπου. Έπασχε από την στεφανιαία νόσο και κατόπιν εξετάσεων χρειάστηκε να κάνει τρία μπαλονάκια. Οι συγγενείς του περίμεναν να βγεί από το χειρουργείο και κατά τα λεγόμενα του ιατρού δεν θα διαρκούσε η επέμβαση πέραν της μιάς ώρας.  Όμως η ώρα πέρασε και έγιναν ώρες και καταλαβαίνετε την αγωνία της οικογένειας του ώσπου ξαφνικά βγήκε ο νοσοκόμος για να τους καθυσυχάσει ότι όλα πήγαν καλά.

Αυτό όμως που δεν είπαν είναι ότι κατά την διάρκεια της εγχείρησης έχαναν σιγα σιγά τον ασθενή μέχρι που τελικά η καρδιά σταμάτησε. Και τότε άρχισε ένας αγώνας δρόμου και όλοι μαζί προσπαθούσαν να φέρουν στην ζωή τον φουκαρά. Και ευτυχώς το κατάφεραν διαφορετικά κανείς δεν θα σας έγραφε από πρώτο χέρι αυτή την ιστορία.

Στην διάρκεια της εγχείρησης αυτός έβλεπε ονειρεμένους χρωματισμούς και ένα υπέροχο ζωντανό σύμπαν. Ατενίζοντας το κατεκλύσθη από συναισθήματα ευδαιμονίας και ζούσε μια ζωή που δεν ήθελε να σταματήσει. Στο τέλος του χρωματικού τούνελ υπήρχε λευκό φως που το πλησίαζε και όσο το πλησίαζε τόσο πιο όμορφα αισθανόταν όσο ποτέ άλοτε στην ζωή του. 

Ξαφνικά ένοιωσε να απομακρύνεται από το σύμπαν και τα φώτα και με αγωνία έψαχνε τρόπο να γυρίσει σε αυτά γιατί έχανε το συναίσθημα της γαλήνης και ευδαιμονίας άδικα όμως. Όλα εξαφανίστηκαν και ξαφνικά ένοιωσε ένα ανυπόφορο κτύπο στο στήθος του και από τον πόνο άνοιξε τα μάτια του και παραπονεμένα ρώτησε τι συμβαίνει στο γιατρό που ήταν από πάνω του. Και εκείνος απάντησε μας έφυγες αλλά ξαναήλθες. Τότε συνειδητοποίησε ότι οι άλλοι τον είχαν για νεκρό αλλά αυτός όμως ήταν ζωντανός. Και τότε του ριζώθηκε μέσα του ότι θάνατος δεν υπάρχει και όλα αυτά που είχε διαβάσει για τον θάνατο δεν ήταν μύθος. Ηταν πραγματική αλήθεια.

Σωστά μαντέψατε ο άνθρωπος αυτός ήμουν εγώ. Και τότε σκέφτηκα. Αφού δεν υπάρχει θάνατος τι θα φοβηθώ; Και όταν σκέψεις φόβου μπαίνουν στο μυαλό μου τότε με φόρα τραβάω κατα πάνω σε αυτό που υποτίθεται ότι θα πρέπει να φοβάμαι. Το αποτέλεσμα πάντα με ξάφνιαζε και με ξαφνιάζει συνεχώς ευχάριστα.

Ανυπακοή

Μια σειρά ετών από το 1974  εμπιστευτήκαμε την ζωή και την περιουσία μας σε λαοπλάνους που στόχο είχαν την δική τους ευημερία και όχι την δική μας. Η συμπεριφορά τους ήταν και είναι του αφέντη προς τους δούλους. Μας θέλουν υποταγμένους και υπάκοους. Και όταν το δίκαιο μας έπνιγε και κάναμε ειρηνικές διαμαρτυρίες μας έσπαγαν στο ξύλο.

Ποτέ δεν είχαμε ισονομία έτσι δεν είναι; Όλος ο λαός λέει ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη, έτσι δεν είναι; Επίσης στο Άρθρο 17 για τα ανθρώπινα δικαιώματα του ΟΗΕ λέει:

1.  Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

Σήμερα όμως σπάνε πόρτες παράθυρα και σχεδόν εκπαραθυρώνουν παράνομα τον ιδιοκτήτη για χρέη κάτι που είναι αντίθετο και με το άρθρο 17 του ΟΗΕ αλλά και με το άρθρο 985 του ΑΚ. όπου λέει

ακριβώς:

1. Ο νομέας έχει δικαίωμα να αποκρούσει με τη βία κάθε διατάραξη ή απειλούμενη αποβολή από τη νομή.
2. Ο νομέας κινητού από τον οποίο αφαιρέθηκε αυτό παράνομα έχει δικαίωμα να το ξαναπάρει με τη βία από το δράστη που συλλαμβάνεται ή καταδιώκεται επ' αυτοφώρω.
3. Ο νομέας ακινήτου από τον οποίο αφαιρέθηκε αυτό παράνομα έχει δικαίωμα να το ξαναπάρει με τη βία αμέσως μετά την αποβολή.
4. Τα ίδια δικαιώματα έχει ο νομέας που προσβλήθηκε και κατά των διαδόχων κατά των οποίων αντιτάσσεται το επιλήψιμο της νομής.

Δεν θα μακρυγορήσω άλλο, γιατί γνωρίζεις πολύ καλά ότι αυτοί, άλλοι ενεργά και άλλοι με την σιωπή τους σου στέρησαν τα δικαιώματα σου για μια ζωή γεμάτο αφθονία και ευημερία.

Στην παράγραφο 3 έχει την λέξη "παράνομα" όπου παράνομα σημαίνει ότι είναι η πράξη που δεν συναινείς!

Και ενώ φτιάχτηκαν συμβάσεις, ώστε όλα όσα έχεις ανάγκη να τα παίρνεις όλα δωρεάν, αυτοί σε βγάλανε στην ζητιανιά. Ποιοί αυτοί; Μα φυσικά όλοι οι ντόπιοι και οι ξένοι μνηστήρες σου. Όλοί αυτοί που ψηφίζεις τόσα χρόνια και που δεν εννοείς να σταματήσεις να αυτομαστιγώνεσαι. Όλοι αυτοί που θέλουν να κάθονται, να διασκεδάζουν, να περνάνε καλά κι εσυ να γίνεις ο υπηρέτης τους.

Μετά εκ των υστέρων τους βρίζεις για τις αδικίες που σου κάνουν. Συγνώμη ρε Έλληνα έχει καμία λογική αυτό που κάνεις; Σου έμαθαν να υπακούς ότι κι αν σου κάνουν. Δεν βλέπεις ότι σου κλέβουν την Ζωή; 

 

Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ...ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ...! 

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ ΘΥΜΗΣΟΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ θυμίσου ότι ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του...

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΒΗΜΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ γιατί έτσι αποκτάς την δύναμη να διαφεντεύεις την ζωή σου και να μη περιμένεις να σε σώσουν οι άλλοι...

ΤΕΤΑΡΤΟ ΒΗΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ γιατί κάθε ώρα είναι δική μας ώρα...

Καί όταν αποφασίζεις να πείς κάτι πρόσεξε να είναι πάντα  θετικό και ενθουσιώδες, γιατί οι λέξεις είναι φλέβες και μέσα τους κυλάει αίμα!

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ...Το ΧΘΕΣ ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...Το ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΠΑΙΔΙ

ΖΗΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΤΩΡΑ 

Έλληνα σταμάτα να είσαι καρτερικός και υπομονετικός πες επιτέλους.. φτάνει πια. Τα αδέλφια σου και οι συμπατριώτες σου κατόρθωσαν να επιβάλουν την ισονομία και ταυτόχρονα να αφήσουν χωρίς δουλειά τους εργατοπατέρες της βουλής. 

Αυτό το κατάφεραν κάνοντας χρήση τα όπλα  τους που σε σκλάβωσαν και που είναι οι συμβάσεις.

Αυτό που χρειάζεται να κάνεις πρώτα είναι να ενημερωθείς τι κάναμε και εν συνεχεία να διεκδικήσεις τα δικαιώματα σου και να δηλώσεις την συμμετοχή σου κάνοντας ένα κλίκ => ΕΔΩ

Μετά απο αυτό μου στέλνεις ένα email γράφοντας το τηλεφωνό σου για να έλθουμε σε επαφή, το email είναι ==> dinospolitika@gmail.com   

Μη το καθυστερείς, η λευτεριά η δική σου είναι και της Ελλάδας η λευτεριά. Μη δέχεσαι λιγότερα από όσα δικαιούσαι. Όσοι δε ανεβάζουν κεφάλι πιο πάνω από εσένα τους κόβεις τα πόδια για να έρθουν στα ίσα.  Ούτε πιο πάνω ούτε πιο κάτω πάντα στα ίσα